Los picatalòs

Hardits, hardits ! qu'èm los picalalòs,
Tribalhadors de tèrra,
E se lo seu ne'ns pesa pas suus òs,
Qu'avem tots bona hèrra,
Qu'èm guarruts e brinchuts.

La pica au còth e peishòta au peiròu,
Lo cujon plen, los esclòps a la saca,
De bon matin, de cap en sus suu sòu,
Leugèrs que'n vam de tot temps qu'èm d'ataca,
Ne sabem pas çò qu'ei d'estar feniant,
Au diuvivant !

Paur n'avem pas au tenelhant deu só,
En plegant-nse de hà'ns croishir l'esquia.
La cod trempada e cueits per la calor,
Qu'èm com hemèrs qui human sus parguia.
Perdiu, lo hred que'ns passa en tribalhant,
Au diuvivant !

Nat ne s'i pòt a nos enlòc fretar,
Ni hà'ns la lei tau hòder o tau sarclatge.
N'èm pas manhècs, que nse'n podem vantar
Mes s'èm los reis deu camp e deu vitatge,
La carn deu grèish que'ns manca tròp sovent,
Au diuvivent !

Sopa e burguet tot dia e hèsta annau
Harts de mestura, entonhats de havòla,
Pomas de tèrra au cauteron dab sau,
Aiga au pegar, pèrna a la caceròla
Entà tot l’an enqüèra urós d’ave’n
Au diuvivent !

Qu’a bèth shirgar shens estar de laser,
Picatalòs jamei ne vairà riche :
L’òs vinatèr, talhant com un raser,
D’unta’u dab suenh que’u defend d’estar chiche
Qu’avem un feble entau shuc de sherment,


Praubes que n’èm, mes tanben shens faiçon
Com lo milhòc que plantam los mainatges
Entau país, a la nosta sudor
Que hèm germiar peu profieit deus menatges
Suu tath la mustra e suu camp lo hroment,
Au diuvivent !